Της Έλενας Ταμπουράκη
Η έμπνευση για το άρθρο προήλθε με την ακρόαση του παρακάτω άσματος:
What about now- Daughtry :
https://www.youtube.com/watch?v=roDXSHSEuoo
Μουσική. Ήχος. Έμπνευση. Πεταλουδίτσες στο στομάχι, ένας κόμπος. Ίσως,ολίγον τι καψούρα. Αυτές είναι οι πρώτες σκέψεις που μου έρχονται κατα νού, όταν ακούω τα αγαπημένα μου rock και alternative «καταθλιπτικά» τραγούδια.
Για μένα, αυτή είναι η αληθινή μουσική. Ξέρεις,τα τραγούδια στα οποία έχουν αξία οι νότες και οι στίχοι. Το πάθος με το οποίο ο μπασίστας θα δώσει ρυθμό ,αντικατοπτρίζει τη θέληση του καλλιτέχνη για έκφραση και τον πόνο των ακροατών που χρησιμοποιούν τις μελωδίες ως «γιατρικό» για τα συναισθηματικά τους κενά. Είναι τόσο μαγικό το πως ο τόνος μιας γλυκιάς γυναικείας φωνής ή μιας βαθιάς ανδρικής μπορεί να σε κάνει να ξεχάσεις τα πρόβληματα σου, να ξεφύγεις απο τη φυλακή της ρουτίνας και της καθημερινότητας.
Για τους ανθρώπους που «πονάμε» τη μουσική και είναι κομμάτι της ζωής μας,η μετατροπή της σε βιομηχανία είναι το πιο πολυδιάστατο δυστύχημα του 20ου αιώνα. «Εκπόρνευση» τραγουδιών και τραγουδιστών, αλλοίωση χαρακτήρα ανθρώπων, καταστροφή καλλιτεχνών είναι οι πιο συνήθεις θυσίες στο βωμό του χρήματος και των μεγάλων επιχειρήσεων.
Για πόσο,όμως,ακόμα; Για πόσο ακόμα θα εκφυλίζεται ο καλλιτεχνικός χώρος με κάθε μέσο; Για πόσο ακόμα τα τραγούδια αντί να μιλούν για αξίες της ζωής και όμορφες στιγμές θα επικαλούνται ” big booty bit*hes” και “200 στη στροφή και με ρωτάνε μαμα;” Η απάντηση; Για όσο ενισχύουμε οι ίδιοι με τη στάση μας αυτή τη κατάσταση. Για όσο καλοπερνούμε με γλοιώδη τραγουδάκια και videoclip του snik του κάθε snik που παρουσιάζουν ως πρότυπο τον «άνδρα-μάγκα» που τον περιτριγυρίζουν 20 ημίγυμνες. Για τόσο.
Όλοι μας κάποια στιγμή ακούμε «χαζοτράγουδα» και περνάμε καλά. Και δεν είναι κακό. Παρ’όλα αυτά, κρίνεται απαραίτητο το να σκεφτούμε την υποβάθμιση που υφίσταται ο μουσικός χώρος σήμερα. Πλέον, δεν μπορούν να αναδειχθούν σοβαροί καλλιτέχνες. Για να κάνεις καριέρα,τα πόδια σου πρέπει να γράφουν καλά στη κάμερα. Πρέπει να δείχνεις το σώμα σου. Πρέπει να χορεύεις καλά. Δεν τους ενδιαφέρει αν έχεις καλή φωνή. Δεν είναι αυτό που «πουλάει». Έτσι καταντήσαμε.
Υ.Γ Ας σκεφτούμε αυτή τη φωνάρα που αποκαλύφθηκε στη ταινία ” A star is born”. Η αποκαλούμενη «πριγκίπισσα της pop” ήταν γνωστή για τις εκκεντρικές της εμφανίσεις και τα προκλητικά videoclip της. Όχι για το ταλέντο της. Είναι κρίμα.
Lady Gaga and Bradley Cooper
Αρχισυντάκτρια Κοινωνικών και Πολιτικών Απόψεων
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη τον Απρίλιο του 2000. Φοίτησε στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια «ο Απόστολος Παύλος» και στο 1ο Γενικό Λύκειο Καλαμαριάς. Απο το 2018 φοιτά στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από νεαρή ηλικία, ανακάλυψε την αγάπη της για τον χώρο της δημοσιογραφίας και της αρθρογραφίας. Ασχολείται,επίσης, με τη μουσική και το θέατρο από ηλικία 6 ετών ενώ ταυτόχρονα έχει εργαστεί στον χώρο των πωλήσεων.
«Από την εφηβική μου ηλικία λόγω των αναταραχών στο πολιτικό «γίγνεσθαι» συνειδητοποίησα την ανάγκη για υγιή πολιτικοποίηση της νέας γενιάς,χωρίς κομματικές ταμπέλες. Αυτός ήταν και ο λόγος που ανήκω στην οικογένεια της Εναλλακτικής. Θέλω να εκφράσω της απόψεις μου και να μεταλαμπαδεύσω στα άτομα της γενιάς μου τις ιδέες την προόδου μέσω μίας εφημερίδας που δεν υποτάσσεται σε κομματικές εντολές»
Contact: [email protected]
