«Ήρθε η στιγμή για ένα μεγάλο προοδευτικό μέτωπο με κορμό την Αριστερά, τους Σοσιαλιστές και τους Πράσινους», είπε ο Αλέξης Τσίπρας στο φεστιβάλ του Articolo Uno στην Ιταλία μιλώντας ουσιαστικά για ένα μέτωπο που θα δώσει λύσεις στα ζητήματα και στις προκλήσεις της ακροδεξιάς, του Brexit, του προσφυγικού, των συνεχών απειλών πολέμων ειδικά αυτήν την στιγμή στον Αραβικό κόσμο, στην κλιματική αλλαγή κ.α.
Τις λύσεις σε ζητήματα τόσο σημαντικά μπορεί να τις δώσει μόνο ο προοδευτικός κόσμος, γιατί πολύ απλά ο συντηρητισμός είναι ουσιαστικά που αμφισβητεί την ύπαρξη τους. Όταν, για παράδειγμα η Μαύρη Διεθνής των Τραμπ, Μπολσονάρο, Όρμπαν κλπ θεωρεί την κλιματική αλλαγή ένα παραμύθι ή που ακόμα χειρότερα υποστηρίζει ότι το διεθνές σύστημα είναι άναρχο, άνομο και τελικά, όπως είχε αναφέρει ο Μόργκενταου, «η πολιτική είναι ένας διαρκής αγώνας για την ισχύ», όπου το κάθε έθνος θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από τα άλλα, πως είναι δυνατόν αυτές οι δυνάμεις να δώσουν απαντήσεις στα παγκόσμια προβλήματα; Όταν δομικά δεν πιστεύεις ότι η παγκόσμια συνεργασία μπορεί να λύσει τα προβλήματα του πλανήτη, είναι αδύνατον, ακόμα και αν σε αναγκάζουν, να συνεργαστείς παραγωγικά.
Για αυτό λοιπόν μόνο οι προοδευτικές δυνάμεις μπορούν να πρωτοστατήσουν στην λύση των προβλημάτων που οι συντηρητικές πολιτικές δημιούργησαν και που τώρα αρνούνται ότι υπάρχουν. Το «βλέποντας και κάνοντας» μας έφερε εδώ και πρέπει να τελειώσει. Ήρθε η ώρα να ρίξουμε το βλέμμα προς το μέλλον, να ενδιαφερθούμε για τον κόσμο που επρόκειτο να ζήσουμε. Ήρθε η ώρα «που ενώνουμε δυνάμεις…»!
Όσον αφορά τον προοδευτικό πόλο, γιατί έχει γίνει πολύ μεγάλο ζήτημα για την σύνθεση που έχει, ειδικά στην χώρα μας: Είναι σχεδόν πανάκεια ότι η Σοσιαλδημοκρατία ως όρος έχει καταρρεύσει και την ίδια στιγμή η ριζοσπαστική αριστερά αναπτύσσεται πάνω στο κενό που άφησε η σοσιαλδημοκρατική πολιτική σκέψη. Είναι σίγουρο όμως ότι το τέλος της Σοσιαλδημοκρατίας, όπως ήθελαν πολλοί, δεν ήρθε, ούτε όμως και η ανατροπή που θα έφερνε η «Αριστερά στην εξουσία», που οι ίδιοι πολλοί φοβόντουσαν, έγινε. Παράδοξο; Η ριζοσπαστική αριστερά να μην μπορεί να ανατρέψει τον νεοφιλελευθερισμό και το καπιταλιστικό σύστημα παραγωγής και την ίδια στιγμή η σοσιαλδημοκρατία να μην καταφέρνει να τα εξορθολογήσει και να ακολουθεί τελικά νεοφιλελεύθερα μονοπάτια. Αυτό το δίλημμα, το παράδοξο σχήμα οδήγησε σε μούδιασμα τον ευρύτερο πόλο που ξεκινάει από την κεντροαριστερά και φτάνει ως και την κομμουνιστική αριστερά, και έφερε την δεξιά ξανά στην εξουσία.
Ήρθε λοιπόν η ώρα για ένα ενιαίο προοδευτικό μέτωπο, που θα μπορέσει να παρουσιάσει μια έτερη πρόταση στον αντίποδα της δεξιάς συντήρησης μιας πολιτικής που αποδεδειγμένα απέτυχε. Ήρθε η ώρα η Σοσιαλδημοκρατία και η ευρύτερη κεντροαριστερά να ριζοσπαστικοποιηθούν, να πάνε λίγο πιο αριστερά και την ίδια στιγμή η ριζοσπαστική αριστερά να ξεφύγει από την απομόνωση της, να συζητήσει, να αλλάξει. Δεν χρειάζεται ανατροπές η προστασία των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Διάλογο χρειάζεται, συζήτηση και συνεργασία.
Ναι λοιπόν ΞΑΝΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, αλλά ποια αριστερά και γιατί αριστερά;
Αν είναι να δουλέψουμε για την Αριστερά στην εξουσία, πρέπει να δουλέψουμε για την αριστερά που θα ξεφύγει από τους θεωρητικούς λαβύρινθους, που θα χτυπήσει όμως το μεγάλο κεφάλαιο, που θα επιβάλει την νομιμότητα. Ωραίες οι θεωρίες και σωστές αλλά ο κόσμος, ο λαός είναι εκεί και μας περιμένει. Μας περιμένει να του δώσουμε πρακτικές λύσεις και όχι θεωρίες που λίγοι καταλαβαίνουν. Περιμένει από την Αριστερά να φτιάξει ένα δίκαιο κόσμο που θα δίνει ευκαιρίες σε όλους. Έναν κόσμο που το διαφορετικό δεν θα είναι κακό ούτε θα φοβίζει. Έναν κόσμο που οι άνθρωποι δεν θα κρίνονται για την γλώσσα που μιλούν, από τα ρούχα που φορούν, από τον τόπο που κατάγονται ούτε φυσικά από τα χρήματα που κουβαλούν στις τσέπες τους.
Έναν τέτοιο κόσμο, συνεργασίας, αλληλεγγύης και κοινωνικής δικαιοσύνης μόνο η Αριστερά και οι προοδευτικές δυνάμεις μπορούν να φέρουν και αυτό γιατί μόνο η Αριστερά μπορεί να φέρει την πρόοδο, που δεν είναι τίποτα άλλο από την πρόοδο για τον άνθρωπο, για την κοινωνία, για το περιβάλλον, όχι για τα πετρέλαια, όχι για τις τράπεζες!
Αν λοιπόν μιλάμε για το ΞΑΝΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, τώρα είναι η στιγμή για αυτήν την Αριστερά… την Προοδευτική Αριστερά και όχι την παλαιολιθική!
Διευθυντής της Εναλλακτικής
Γεννήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2000 στην Περαία Θεσσαλονίκης με καταγωγή από την Χρυσούπολη Καβάλας. Στην Θεσσαλονίκη τελείωσε Γυμνάσιο και Λύκειο, ενώ στην συνέχεια ξεκίνησε τις σπουδές του στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 2018 εκδόθηκε από τις Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ το μυθιστόρημα του ΡΙΖΕΣ ΕΝΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗ.
Τον Μάρτιο του 2020 εκδόθηκε από τις εκδόσεις iWrite, το δοκίμιο πολιτικής ανάλυσης του “Αλέξης Τσίπρας: Η τετραετία της ωρίμανσης”.
Έχει έντονο ενδιαφέρον για την πολιτική, ενώ τα άρθρα του περιστρέφονται γύρω αντικείμενο της πολιτικής ανάλυσης και των κομματικών σχηματισμών.
Το Μάρτιο του 2019 μαζί με μια ολιγομελή ομάδα φοιτητών ίδρυσε την Εφημερίδα “Εναλλακτική”- Η Προοδευτική Ενημέρωση
